Remy 3 jaar!

Wat is het afgelopen jaar weer voorbij gevlogen! Het was ook wel een bewogen jaar voor mijn kleine vriendje. Ik heb mijn vriendje zien groeien, hij is vooruit gegaan in alle opzichten! Je kan echt merken dat hij een steeds grotere jongen wordt! Mijn kleine mannetje wordt groot! 

Remy is echt een brokkenpiloot. Ik kan me niet herinneren dat er geen blauwe plek op zijn voorhoofd zit. Remy wil van alles, maar wil vaak meer dan dat kan hij. Daar komt bij dat hij ook echt wel een kluns is en een grote pechvogel. Remy is dan ook altijd het kindje wat op een verjaardag valt. Standaard. 

In zijn korte leventje heeft hij al een aantal vervelende smakken gemaakt. Meneer moet het doen zonder zijn voortanden ivm een wortelbreuk door een akelige val. Hebben we al een keer een nacht weladvies gekregen, omdat hij van de tafel was gevallen op zijn hoofd. En heeft hij zijn arm gebroken. Ik hoop toch dat het de komende jaren minder wordt, maar ik vermoed het tegenovergestelde. 

NU

Remy hanteert zelf de regel dat als iets moet dan moet het NU. Het kan nooit even een minuutje wachten, maar het moet NU. En dat werkelijk bij alles. Als het niet Nu is dan wordt meneer boos en niet zo'n beetje ook. Toch moet hij leren dat niet altijd alles meteen kan en dan heeft hij maar een keer een extra driftbui. Ook daar raken we aan gewend ;-)

Grote broer

Sinds enkele maanden noemt Remy Jaimey grote broer in plaats van Jaimey. Hoe vaak we het ook zeggen dat hij Jaimey heet, hij blijft nu stug volhouden dat het grote broer is. Op zich heeft het ook wel iets schattigs. Ik vermoed dat hij dit over 10 jaar toch niet meer doet ;-)

Team Always Hungry

Vandaag de dag dat Remy is geboren behoort hij tot #teamalwayshungry. In tegenstelling tot zijn broer en zus bleef hij na de geboorte huilen totdat hij eindelijk werd aangelegd. Ook de tijden daarna en nu nog steeds zegt Remy altijd wel dat hij honger heeft. Het is niet dat hij grote hoeveelheden eet, maar meneer lijkt wel altijd honger te hebben. 

Moppersmurf

Onder een appelboom liggen geen peren en Remy heeft deze eigenschap dan ook niet van een vreemde. Ik noem Jimmy al jaren moppersmurf en nu hebben we er ook nog een mini versie van. Remy kan als de beste mopperen en chagrijnen en het kost hem altijd even om te ontdooien. Als het meneer niet zint dan zet hij zijn gezicht op onweer en dan mag je wel al je trucjes uit de kast halen om hem weer te laten lachen. 

Is geen moment stil

Remy lult echt letterlijk de oren van je kop. Vooral als je alleen met hem bent houdt hij niet op met praten. Hij blijft aan een stuk praten over van alles en nog wat. 9 van de 10 keer versta ik misschien wel niet wat hij zegt, maar het heeft wel wat. Al moet ik toegeven dat na de 50ste keer mama in nog geen 10 minuten dat ik het soms ook wel een beetje beu begin te raken. 

Kleine vriend

Remy is mijn kleine vriend en Jaimey mijn grote. En dat neemt Remy ook hele letterlijk. Hij tolereert het ook echt niet dat ik hem grote vriend noemt en verbeterd me dan meteen: Nee mama ikke kleine vriend. Als we dan ook vragen of Remy een grote jongen is en hij straks naar de basisschool gaat zegt hij nee ikke kleine jongen. Ik vermoed dat hij dit vooral zegt omdat hij de basisschool associeert met het afstaan van zijn tutje en dat is een no go. 

Tutti & Aapie

Als je Remy ziet dan is de kans groot dat je hem ziet met zijn tutti en aapje. En niet zomaar een tutje en knuffel. Nee goede aapje en goede tutje. De goede tut is zijn Woezel en Pip tut, die niet meer verkrijgbaar is in de winkel. Zijn goede aapie is een knuffel van Difrax met een klein productiefoutje erin. We hebben 5 dezelfde aapjes, maar meneer wil alleen de goede aapie. Hij is hier helemaal aan verknocht.  Ook al hebben we meerdere keren geprobeerd te minderen of helemaal af te leren, gebeurt er elke keer wel iets waardoor het gebruik weer toeneemt, zoals bijvoorbeeld de breuk van zijn arm. 

Beetje neurotisch